درد
خسته ام از تظاهر به ایستادگی،از پنهان کردن زخم هایم... زور که نیست!
دیگر نمیتوانم بی دلیل بخندم و با لبخندی مسخره وانمود کنم همه چی روبه راه است...!
اصلا دیگر نمیخواهم که بخندم!میخواهم لج کنم،با خودم،با تو،با همه ی دنیا!
چه قدر بگویم فردا روز دیگریست و امروز بیاید و مثل هر روز باشی؟!؟!
خسته ام...از تو...از خودم...از همه ی زندگی...
میخواهم بکشم کنار!از تو...از خودم...از همه ی زندگی!
اینکــه بـاید فـرامـوشت می کـردم
را فــرامــوش کـــردم
تـو تکـراری تـرـن "حضـــور" روزگـار منــی
و مــن عجیب؛
بـه بــودن تــــو...
از آنسـوی فاصـله هــا
خــو گــرفتـه ام...
زندگــــــ ــ ـی ام توی رویاهایـــ ـــ من است
سلاممــــ ــ توی سکوتــــــ شب بی جوابــــــ موند
دستــــ ــ سردم توی سرمایــــ ــ شبــ ـ ...
بی محبتـــ ــ موند!
سکوتم را نمــ ــ ـی شکنم
بدون صدا اشکــ ـــ میریزمــ ـــ
کســــ ــ ــی اشکـــــم را نمــ ــــی بیند
جز کســــــی که در سکوتـــــ ــ، دلم را می خواند
تو این تاریکــ ـــ ـی شبـــ ــــ
چشمانـــ ـــم را می بندمـــ ــ
شایـــ ـد فقط در رویاهایایم کســــ ـی را ببینـــــم!
آنکه بر پیشانیش کوبیدهمهر بی کسی...
آنکه دل خوش بود تا روزی به فریادش رسی...
حال امشب سینه اش مهمانسرای ماتم است
از دل تنگش چه گویم؟؟
هرچه می گویم کم است....!!!
دلتنگم برای کسی که مدتهاست
بی انکه باشد هر لحظه زندگی اش کردم.....!!!!!!
این هم از یک عمر مستی کردنم
سالها شبنم پرستی کردنم......
ای دلم زهر جدایی را بخور
چوب عمری بی وفایی را بخور...
ای دلم دیدی که ماتت کرد و رفت....
خنده ای بر خاطراتت کرد و رفت...
من که گفتم این بهار افسردنیست..
من که گفتم این پرستو رفتنی ایست....
آه عجب کاری به دستم داد دل
هم شکستو هم شکستم داد دل..!!
رفتی به سلامت من خدا نیستم که بگویم صد بار اگر
توبه شکستی بازآی
آنکه رفت به حرمت آنچه با خود میبرد حق بازگشت ندارد
رفتنتمردانهنبود لاقل مرد باش و برنگرد،خط زدن بر
من پایان مننیستآغاز بیلیاقتی توست..
آنان که عوض شدنشان بعید است عوضی شدنشان قطعی
ایست......
ای فلک گر من نمی زادی اجاقت کور بود؟؟؟
من که خود راضی به این خلقت نبودم زور بود؟؟؟
من که باشم یا نباشم کار دنیا لنگ نیست
من بمانم یا بمیرم هیچ کس دل تنگ نیست!!!!!!!!.....
خدایا:
سر ده این پایین!
ببین دستامو میلرزه!!!
دیگه حتی همه دنیا به این دوری نمی ارزه!!
بگو گاهی که دلتنگم تو از اون بالا میبینی؟!!
بگو گاهی که غمگینم،تو هم دلتنگ و غمگینی.؟!!
کسی اینجا نمیبینه که دنیا پر چشماته.!!
یه عمره یادمون رفته زمین دار مکافاته!!!!
خدایا وقت برگشتن یه کم با من مدارا کن
شنیدم گرم آغوشت اگه میشه منم جا کن.........
بعد از ریختن الماس های قشنگ چشمام به پات!!
فقط یه کلمه گفتی....
"گمشو"
چه حرکت بی نقصی!
فقط انسانهای بزرگ،بهای این الماسهای قشنگ رو میدونن...
وتو........
ازت متشکرم.!!
من از تو بهترم چون....
همه ی قلبم رو به تو هدیه دادم و بهت اجازه دادم...
هر چه قدر که میخوای فشارش بدی و داغونش کنی.
وای خدای من تو با قلب من چی کار کردی؟؟!!..
همه ی دنیا توی قلبمه،همه ی آدما با خوبی ها و بدی هاشون،همه
رودوست دارم و میتونم به همه عشق بورزم.
حالا قلبم اونقدر وسیع و بزرگ شده که میتونم همه ی دنیا
رو توش جا بدم.....
ولی چرا نمیتونم کاری کنم که تو،توش بمونی؟؟؟!!..
امان از این بوی پاییز و آسمان ابری
که آدم نه خودش میداند که دردش چیست و نه هیچ کس دیگر ......
فقط میدانی که هر چه هوا سردتر میشود ،دلت آغوش گرم تری
میخواهد..
وای که چه قدر تنهام...........
من از تو بهترم ،چون......
وقتی بهم گفتی که دیگه منو نمیخوای .....
احساس کردم یه چیزی از روی صورتم روی پاهام فرو ریخت،
فقط حدس می زدم دارم گریه میکنم.
ولی طبق عادت فقط لبخند زدم و باور نکردم که منو نمیخوای!
ولی وقتی دوباره تکرار کردی
شوری و نمناکی اشکامو،روی لبهام مزه مزه کردم.
هیچ وقت اشکام اینقدر شور نبود....
مخصوصا این بار که با درد قلبم همراه شده بود.
نمیدونستم ممکنه یه روز قلبم اینقدر درد بگیره که برای آرام
کردنش اینجوری گریه کنم!!
باید یه رابطه بین سوزش قلب با شوری اشکها باشه
و یه رابطه ای بین شوری اشک و رسیدن به آرامش
ویه دلیل مهم برای تو به خاطر دوست نداشتن من.
باید بیشتر فکر کنم
باید بیشتر فکر کنم.....
حسرت یعنی
رو به رویم نشسته ای و باز خیسی چشمانم را آن دستمال خشک و
بی احساس پاک کند.
حسرت یعنی
شانه هایت دوش به دوشم باشد اما نتوانم از دلتنگی به آن پناه ببرم.
حسرت یعنی
تو که در عین بودنت داشتنت را آرزو میکنم...........!!
ما تکیه داده نرم به بازوی یک دیگر
در روحمان طراوت مهتاب عشق بود
سر هایمان چو شاخه ی سنگین ز بار و برگ
خامش،بر آستانه ی محراب عشق بود
من همچو موج ابر سپیدی کنار تو
بر گیسویم نشسته گل مریم سپید
هر لحظه می چکد ز مژگان نازکم
بر برگ دستا های تو،آن شبنم سپید
گویی فرشتگان خدا در کنار ما
با دستهای کوچکشان چنگ می زدن
در عطر عود وناله ی اسپند و ابر دود
محراب را ز پاکی خود رنگ می زدند
پیشانی بلند تو در نور شمع ها
آرام و رام بود چو دریایی روشن
با ساق های نقره نشانش شکسته بود
در زیر پلک های تو رویای روشنی
من تشنه ی صدای تو بودم که میرود
در گوشم آن کلام خوش دلنواز را
چون کودکان که رفته ز خود،گوش میکنند
افسانه های کهنه ی لبریز راز را
آنگه در آسمان نگاهت گشوده گشت
بال بلور قوس و قزح های رنگ رنگ
در سینه ی قلب روشن محراب می تپید
من شعله ور در آتش آن لحظه ی درنگ
گفتم خموش آری و همچون نسیم صبح
لرزان و بی قرار وزیدم به سوی تو
اما تو نبودی و دیدم هنوز هم
در سینه هیچ نیست به جز آرزوی تو
(فروغ فرخزاد)
روز خزان پاییزی پرستویی دیدم در حال مهاجرت
گفتم چوبه دیار یار میروی به او بگو دوستش دارم و منتظرش می مانم
سالها گذشت......
پرستو نفس نفس زنان آمد و گفت دوستش بدار ولی
منتظرش نمان!!!
وقتی دلت خسته شد دیگر خنده معنایی ندارد
فقط میخندی تا دیگران غم آشیانه کرده در چشمانت را نبینند.
وقتی دلت خسته شد
دیگر حتی اشک های شبانه هم آرامت نمی کنند،فقط گریه می کنی
چون به گریه کردن عادت کرده ای!
وقتی دلت خسته شد
دیگر هیچ چیز آرامت نمی کنه جز دل بریدن و رفتن..!!!!
تونیستی که ببینی،
چگونه عطر تو در عمق لحظه ها جاریست
چگونه عکس تو در برق شیشه ها پیداست
چگونه جای تو در جان زندگی سبز است.
هنوز پنجره باز است،
تواز بلندی ایوان به باغ می نگری.
درخت ها و چمن ها و شمعدانی ها،
به آن ترنم شیرین به آن تبسم مهر،
به آن نگاه پر از آفتاب می نگرند.
تمام گنجشکان که در نبودن تو مرا به باد ملامت گرفته اند،
تو را به نام صدا میکنند.
تونیستی که ببینی،
چگونه پیچیده است طنین شعر نگاه تو در ترانه ی من.
تو نیستی که ببینی،
چگونه با دیوار به مهربانی یک دوست از تو میگویم
تو نیستی که ببینی،
چگونه از دیوار جواب می شنوم.
تو نیستی که ببینی دل رمیده ی من به جز تو همه چیز را رها کرده..
تو نیستی که ببینی..........
نمیدانم چه میخواهم خدایا
به دنبال چه می گردم شب و روز
چه میجوید نگاه خسته ی من
چرا افسرده است این قلب پر سوز
ز جمع آشنایان میگریزم
به کنجی می خزم آرام و خاموش
نگاهم غوطه ور در تیرگی ها
به بیمار دل خود میدهم گوش
گریزانم از این مردم که با من
به ظاهر همدم و یکرنگ هستند
نظرات شما عزیزان: